ကျွန်တော်တို့မြန်မာလူမျိုးတွေ ထေရဝါဒဗုဒ္ဓဘာသာကို ကိုးကွယ်ထားပြီးတော့ "အကျင့်သိက္ခါပိုင်းမှာရော၊ ပေးကမ်းမှု(ဒါန)အပိုင်းမှာရော၊ ဘာ၀နာ(ပွားများတဲ့)အပိုင်းမှာရော သူများထက်သာတဲ့ ပရိယတ္တိ၊ ပဋိပတ္တိသာသနာတွေ ပြုကျပြီးတော့ ဘာလို့ မတိုးတက်ကျရတာလဲ?" လို့မေးစရာရှိလာပါပြီ။ တကယ်တမ်းကျတော့ ကျွန်တော်တို့ ကိုးကွယ်နေတဲ့ဗုဒ္ဓရဲ့ တရားတော်တွေဟာ လက်ရှိ ဘဝနေထိုင်းရေးအတွက်ရော၊ ဘဝသံသရာနေထိုင်းရေးအတွက်ရော အားလုံး အထောင့်အပံ့ပေးပါတယ်။ အလုံးစုံပြည့်စုံပါတယ်။ တကယ်သိအောင်သာလုပ်ရင် မြတ်ဗုဒ္ဓရဲ့တရားတွေအားလုံးဟာ ပစ္စုပ္ပန်ကောင်းကျိုး၊ ဘဝသံသာရာကောင်းကျိုးကို ပေးစွမ်းပါတယ်။ တကယ်မကြည့်တဲ့သူသာ မမြင်နိုင်တာပါ။ တချို့ ပြောကြတာက "တရားအားထုတ်တယ်ဆိုတာ အသက်ကြီးမှ အားထုတ်ရတာပါ" ပထမအရွယ်မှာ ပညာပဲရှာ၊ ဒုတိယအရွယ် ဥစ္စာပဲရှာ၊ တတိယအရွယ်တရားရှာဆိုတဲ့ စကားနဲ့ ကျွန်တော်တို့ မြန်မာလူမျိုးများ တံလွဲဆံပင်ကောင်းကြပါသေးတယ်။ နောက်ထပ် တချို့က "ငါက အခု တရားကို တကယ်အားမထုတ်နိုင်သေးလို့ မထုတ်သေးဘူး။
တကယ်သေသေချာချာအားထုတ်နိုင်ပြီဆိုမှ လုပ်မှာကွ" လို့ပြောကြတဲ့သူတွေ လည်း ရှိကြပါတယ်။ ဒီနေရာမှာ တရားအားထုတ်ရတယ် ဆိုတဲ့အပိုင်းမှာ ဒါနပိုင်းကို အားထုတ်ရတာရှိမယ်၊ သီလ(ကိုယ်ကျင့်တရား)ပိုင်းကို အားထုတ်ရတာရှိမယ်၊ ဘဝနာ(ပွားများရတဲ့) အပိုင်းကို အားထုတ်ရတာ ရှိမယ်။ ဒီသုံးခုမှာ "ဘယ်အရာကို ဘယ်အချိန်မှာအားထုတ်မှာလဲ?" လို့မေးရင် သူ ဘာကိုဖြေမှာလဲ။
တကယ်သေသေချာချာအားထုတ်နိုင်ပြီဆိုမှ လုပ်မှာကွ" လို့ပြောကြတဲ့သူတွေ လည်း ရှိကြပါတယ်။ ဒီနေရာမှာ တရားအားထုတ်ရတယ် ဆိုတဲ့အပိုင်းမှာ ဒါနပိုင်းကို အားထုတ်ရတာရှိမယ်၊ သီလ(ကိုယ်ကျင့်တရား)ပိုင်းကို အားထုတ်ရတာရှိမယ်၊ ဘဝနာ(ပွားများရတဲ့) အပိုင်းကို အားထုတ်ရတာ ရှိမယ်။ ဒီသုံးခုမှာ "ဘယ်အရာကို ဘယ်အချိန်မှာအားထုတ်မှာလဲ?" လို့မေးရင် သူ ဘာကိုဖြေမှာလဲ။
