ခြေရာ ပျောက်ညတွေနဲ့
အမှောင်ထုထဲမှာ ညစ်မူးနေရင်း
လောက အလှတရားတွေကို
မေ့နေတဲ့ငါ
ညအမှောင်ရဲ့ လရောင်အောက်မှာ
ဝိုင်တစ်ခွက် ဂစ်တာတစ်လက်နဲ့
ပျော်မွေ့နေတဲ့ငါ
ဖော်မဲ့ရင်ခွင် ငါ့ရင်ခွင်လို့
ဆိုတဲ့ငါ
အခုတော့...
ဖော်မဲ့ထီးကျန်တဲ့ ငါ့ရင်ခွင်ကို
အချစ်မြစ်တစ်စင်း
ကြာရှည်စီးဝင်ဖို့
တိုးဝင်ခဲ့ပြီ.....
Friday, March 26, 2010
Labels: ကဗျာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment